BIDAIA KRONIKA

 New York

Urduritasunez betetako gau bat pasatu ondoren, goizeko 8etan, jaiki eta motxilak prestatzen hasi gara, Loiuko aeroportuan (Iberia konpainiarekin) joateko. Atzo Bilbora etorri ginen gaua pasatu beharrean (Carlota hotelean), gaur lo geihago egiteko, 1 orduko bidaia egin gabe. Bidaia honetara lagun batzuk gonbidatu ditut: Aitor, Iker eta Nahia, nik bakarrik pasa bearrean 2 egun hauek.

Hegazkina 09:25ean geneukan, eta, 08:35erako aeroportuan geuden, lasai egoteko hegazkina hartu aurretik. Handik minutu batzuetara entzun genuen hegazkina atzeratu zela ia ordubete. Azkenean 09:45ean abiatu ginen eta 19:45ean iritsi gara New Yorkeko aeroportura.

Lehenik eta behin hotela aurkitzen hasi gara, dakigun bakarra hotelaren izena Seaport dela. New York guk pentsatzen genuena baino askoz ere handiagoa da, eta konturatu gabe galdu egin gara gure hotelaren bila genbiltzela.

Azkenean! Iritsi gara gure hotelera, denok harrituta geratu gara hotelera sartu bezain laster, bueno eta logelak izugarri handiak eta ederrak dira. Lehenbailen maletak logeletan utzi eta afaltzera joan gara hirira. Le Bernardin restauratean afaldu dugu eta hitzik gabe geratu gara zer ondo jaten den bertan. Afaltzen bukatu bezain laister hotelera joan eta lotara joatea pentsatu dugu, oso egun gogorra izan dugu eta.

APIRILAREN 15a

Iritsa da hurrengo eguna! Denak neka-neka eginda gaude eta konturatu gabe erlojuan begiratu dugu eta goizeko 12ak ziren! Beraz 10:00etan jaikitzekotan pentsatuta genuen baina gure gorputzak ezin zuen mugitu ere egin ordu horretan. Orduan pentsatu dugu goiza hotelean pasatzea eta arratsaldean joatea Central Park bisitatzera.

Ederki bazkaldu dugu gaur ere. Ordubete egon eta Central Parkera abiatu gara..

Pare bat autobus hartu behar izan ditugu, gure hoteletik oso urruti zegoelako. 

Iritsi gara eta denak oso pozik jarri gara, toki aparta baitzen arratsaldea lagunartean pasatzeko.

Kartak ekarri ditugu denbora pasa jolasteko, eta partida guztiak Ikerrek irabazten ditu, jada nazkatuta geunden beti berak irabazten zuela ikusteak. Bat-batean haize bolada ikaragarria hasi zen eta gure kartak eramaten zituzten. Nahia kartak jasotzera joan zen, baina hain urrutira eraman zituzten haizeak, konturatu gabe Nahia galdu egin zen. 

Gu jada kezkatzen hasi gara ez delako agertzen, eta mugikorra itzalita daukalako. Bila jardun eta jardun baina ez dugu aurkitzen, orduan pentsatu dugu poliziarengana joatea. Bertan gaudela konturatu gara arazo handi bat daukagula: bakarrik Nahiak daki Ingelesez hitzegiten. Hortaz ez daukagu poliziarekin harremanetan jartzeko erarik. Mobilean itzultzen saiatu gara igelesera, eta bat-batean, hantxe ikusi dugu Nahia gure muturren aurrean bera ere poliziarengana joaten. Denak saltoka hasi gara pozaren pozez elkar batutakoan. Nahia oso beldurtuta dago. Kontatu zigun oso gaixki pasatu zuela berak bakarrik hiri handi honetan. Jende arraroa omen zeukan berari begiratzen, eta oso kezkatuta zegoela pentsatzen mina egin nahi ziotela. Denbora bat egon gara berarekin ea lasaitzen zen denbora bat pasatuta. Lasaitu denean, hotelera abiatu gara afaldu eta bukatutakoan lotara joateko.

APIRILAREN 16

Esnatutakoan, beste egun desberdin bat dela konturatu gara. Gaurkoan Time Squarera joateko asmoarekin esnatu gara. Goizeko 9etan jaiki gara, lasai gosaldu eta eguerdian joateko Time Squarera. Gosaria amaitutakoan, bat-batean Aitorrek lo hartu duela konturatu gara, abiatu behar ginen momentuan. Orduan, esnatu dugunean, oso haserre esnatu da lo gehigo egin nahi zuelako. Gaur ere pare bat autobus hartu behar izan ditugu gure tokira iristeko. Lehenengo gauza, bertako jatetxe eder baten bazkaldu dugu eta amaitzeko helatu gozo bat jan dugu bakoitzak. Tripa bete-bete eginda daukagula denda desberdinatara abiatu gara bakoitza, arropa batzuk ez zaizkigulako gaizki etorriko armairuari toke berezi bat emateko. Konturatu gabe arratsaldeko 7,30etan egin zaizkigu, orduan denok autobus paradan batu gara, gero autobusa hartzeko. 

Hotelera iritsitakoan, maletak egiten hasi gara hurrengo egunerako jada prestatuta edukitzeko. Gau hau denok tristuraz pasatu dugu inork ez duelako nahi toki eder honetatik joan, baina ez dago beste konponbiderik.

Hurrengo goizean jaikitakoan, lasai asko egon gara, 17:00etan aeroportuan egon behar dugulako. Hegazkinera iritsi eta denak siesta eder bat hartu dugu. Iritsi gara Bilbora azkenean, bidaia luze baten ondoren. Denak tristuraz beteta elkar agurtu behar izan dugu, hurrengo baterako horrelako plan gehiago prestatuta elkartzeko asmoz.